حل و فصل اختلافات حقوقی و قراردادی

اختلافات حقوقی و قراردادی در حوزه کسب و کار و فعالیت های تجاری و اقتصادی امری اجتناب ناپذیر هستند. با «تدوین استراتژی حقوقی مناسب» و «مشاوره حقوقی قبل از انعقاد قرارداد» تا حدود زیادی می توان از بروز چنین اختلاف هایی جلوگیری کرد اما هیچوقت نمی توان احتمال بروز اختلافات حقوقی و قراردادی را به صفر رساند.

به طور کلی از منظر حقوق، هرگاه فردی متعهد به جبران خسارت وارده به دیگری شود، در برابر وی دارای «مسئولیت مدنی» خواهد بود. این مسئولیت از نظر منشا به دو نوع متفاوت تفکیک می شود که عبارتند از «مسئولیت قهری» و « مسئولیت قراردادی» که هرچند هر دو آنها ارکان یکسانی دارند که عبارتند از: فعل زیان بار، ضرر و رابطه سببیت بین آن‌ها؛ ولی میان آنها تفاوت هایی نیز وجود دارد.

هر انسانی از آنجا که در جامعه زندگی می کند همواره در معرض مسئولیت مدنی قهری است و ممکن است از این باب، درگیر دعاوی حقوقی ناخواسته شود اما مسئولیت مدنی افراد ریشه در نقض تعهدات قراردادی دارد یعنی هنگامی ایجاد می شود که متعهد، تعهد قراردادی خود را در مهلت مقرر یا شرایط تعیین شده انجام نداده باشد. اغلب موارد مسئولیت مدنی مربوط به مسئولیت قراردادی است. در نتیجه قبل از انعقاد قرارداد باید احتمال بروز اختلافاتی را در نظر داشت و برای حل و فصل آنها چاره اندیشی کرد. یکی از بهترین روش های حل و فصل اختلافات قراردادی مراجعه به داوری است که در بخش مربوط به شیوه های جایگزین حل و فصل اختلافات (ADRs) توضیح داده شده است. اما داوری زمانی امکان پذیر هست که طرفین قبل از بروز اختلاف و در هنگام تنظیم قرارداد شرط داوری را پذیرفته باشند زیرا معمولا بعد از بروز اختلاف، و بدون شرط داوری قبلی، طرفین اختلاف به سختی در خصوص اصل داوری یا تعیین داور مرضی الطرفین توافق می کنند.

بر همین اساس، مرکز داوری اتاق ایران، نمونه شرط داوری زیر را پیشنهاد می کند تا در صورتی که طرفین یک قرارداد تمایل داشته باشند در صورت بروز اختلاف میان آنها در مرکز داوری اتاق ایران به آن رسیدگی شود آن را در قرارداد خود درج نمایند.

کلیه اختلافات و دعاوی ناشی از این قرارداد و یا مرتبط با آن از جمله انعقاد، اعتبار، فسخ، نقض، تفسیر یا اجرای آن به مرکز داوری اتاق ایران ارجاع می‌گردد که مطابق با قواعد داوری مرکز داوری اتاق ایران به صورت قطعی و لازم الاجرا حل‌ و فصل گردد. این شرط داوری، موافقتنامه‌ای مستقل از قرارداد اصلی تلقی می‌شود و در هر حال لازم ‌الاجرا است.

“ACIC Model Arbitration Clause”

All disputes or claims arising out of or in connection with this contract, including any question regarding its existence, validity, termination, breach or interpretation, shall be referred to and finally resolved by arbitration administered by the Arbitration Center of Iran Chamber (ACIC) in accordance with the Arbitration Rules of the Arbitration Center of Iran Chamber (ACIC Rules). This arbitration clause shall be treated as an agreement independent of this contract and shall in any case be binding

اما داوری با این که شیوه مطلوب و قابل توصیه ای برای حل و فصل اختلافات قراردادی است یک شیوه جایگزین محسوب می شود. منظور از جایگزین این است که داوری می تواند جایگزین مراجعه به دادگاه شود. در نتیجه اگر حل و فصل اختلافات قراردادی از طریق یکی از شیوه های جایگزین قابل حل و فصل نباشد، چاره ای جز مراجعه به دادگاه وجود نخواهد داشت.

انتخاب روش مناسب برای حل و فصل اختلافات حقوقی و قراردادی و پیگیری حقوق موکل در آنها امری تخصصی است که همکاران داد اوشن دارای صلاحیت های عالی در این زمینه هستند و بهترین خدمات را به مشتریان ارائه می نمایند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *